امام معصوم علیه السلام می فرماید:
علَيكُم بِالإِجّاصِ العَتيقِ ؛ فَإِنَّ العَتيقَ قَد بَقِيَ نَفعُهُ وذَهَبَ ضَرَرُهُ ، وكُلوهُ مُقَشَّرا ؛ فَإِنَّهُ نافِعٌ لِكُلِّ مِرارٍ وحَرارَةٍ ووَهَجٍ يَهيجُ مِنها .
بر شما باد آلوى مانده (کهنه)؛ چرا كه در مانده آن ، سودش بر جاى مانده و زيانش رفته است . آن را پوست كنده بخوريد ؛ چرا كه براى هر مره ( صفرا و سودا ) و حرارت و افروختگی كه از حرارت برخاسته باشد ، سودمند است .
بحار الأنوار ، جلد 66 ، صفحه 189