سعی کنید تا جایی که می توانید داروهای شیمیائی یا هر ماده ی شیمیائی دیگر را وارد بدن خود نکنید، زیرا ترکیبات و محتویات آن ها هیچ تناسبی با بدن انسان ندارد.
محتویات شیمیایی بدن انسان را براحتی تغییر می دهد و بافت های آن را تخریب می کند در نتیجه بدن را در آستانه انواع بیماری ها قرار میدهد.
تا وقتی غذای انسان، طبیعی باشد، بیماری های او هم ساده و طبیعی است.
ولی هر وقت غذا و داروی انسان طبیعی نبود و شیمیائی شد، بیماری های او هم پیچیده و لاعلاج خواهد بود.
چرا در گذشته این همه بیماری نبوده؟
چرا بیماری های گذشته این همه پیچیدگی نداشته؟
جوابش ساده است، چون غذا و داروی بشر آن زمان، ساده و طبیعی بوده ...
بیماری های جدید ناشی از تغییرات عمده در غذا و داروی انسان امروزین است...
همین آنفولانزای کرونا بتناسب مقدار مصرف داروهای شیمیائی، زمان و آثار آن شدت می یابد.
کسانی که قبلا انواع داروهای شیمیائی مصرف می کردند، در مقایسه با کسانی که کمترین مصرف داروهای شیمیایی داشته اند، دوره های درمان به نسبت طولانی تر و سخت تری هم داشته اند.
غالبا هر کس که بیشتر داروی شیمیائی مصرف کند، زودتر بیمار می شود و بیماری او شدیدتر و سختر خواهد بود.
و در بین آمار های مربوط به مرگ و میر، کسانی که مصرف مداوم داروهای شیمیایی داشتند، همان هایی هستند که از آن ها به "افراد دارای بیماری های زمینه ای" تعبیر می شود و آنها بیشتر فوت کرده اند.
بعنوان مثال مبتلایان به دیابت یا سرطان که مدت های مدیدی تحت درمان داروهای شیمیائی بودند، اینها فوت شدند و زودتر از دیگر افراد مریض شدند.
خطرناک ترین کار در این رابطه این است که افراد، سرما خوردگی خود را با داروهای شیمیائی درمان می کنند و سرما خوردگی را در نطفه خفه می کنند. اینها زودتر و شدیدتر از دیگران بیمار می شوند.
داروهای شیمیائی محتوی مواد صنعتی و سنگینی است که بدن لطیف انسان طاقت آن ها را ندارد.