سلوک معنوی از طریق طب اسلامی در کلام امام صادق علیه السلام
عنوان بصری می گوید ، گفتم یااباعبدالله! مرا سفارش و توصیه ای کن.
فرمود تو را به نه چیز سفارش می کنم که آنها توصیه من به تمامی آرزومندان راه خداوند است و از پروردگار می خواهم که تو را در انجام آنها موفق نماید.
سه مورد ان در مورد تربیت و تادیب نفس است ، و سه مورد درباره صبر و بردباری و سه مورد آخر در رابطه با علم و دانش است.
بر تو باد که این سفارشات را حفظ نمایی و در انجام آنها کوتاهی نکنی.
عنوان گوید قلبم را برای گفته هایش خالی نمودم ، آنگاه حضرت فرمودند:
اما آنچه در مورد تربیت نفس است:
مبادا چیزی را بخوری که بدان اشتهاء نداری که این کار ، حماقت و ابلهی را به همراه دارد.
غذا مخور مگر انگاه که گرسنه شوی.
چون خواستی که بخوری با نام خدا و از حلال بخور و یا داور سخن رسول خدا صل الله علیه و آله باش که فرمودند آدمی ظرفی را بدتر از شکمش پر نکرده است.
پس اگر ناچار به خوردن شدی ، یک سوم شکم را برای طعام ، یک سوم برای آب و یک سوم دیگر را برای تنفس قرار بده.
اما نکاتی که درباره حلم است:
اگر کسی بگوید اگر سخنی گویی ده برابر می شنوی ، تو بگو : اگر ده تا بگویی سخنی نشنوی.
اگر کسی تو را دشنام دهد به او بگو اگر در مورد آنچه گفته ای راستگو هستی از خدا می خواهم که مرا بیامرزد و اگر در آن دروغگویی از خدا خواهانم که از تو در گذرد.
اگر کسی تو را تهدید به ناسزا گویی کند ، تو او را به خیر خواهی و مراعاتش وعده بده.
اما انچه درباره علم است:
آنچه را که نمی دانی از دانایان بپرس. و مبادا سوالی را برای امتحان کردن و به زحمت انداختن از آنان بپرسی.
مبادا بر اساس خودرایی و خودمحوری دست به کاری بزنی ، در تمام کارهایی که زمینه احتیاط وجود دارد، مسیر احتیاط را رها مکن.
از فتوا دادن (بدون علم) بگریز همان گونه که از شیر درنده می گریزی و مراقب باش گردن خود را پل عبور مردم قرار ندهی.
ای ابا عبدالله!
دیگر از نزدم برخیز به راستی که برایت خیر خواهی کردم و ذکر و وردم را از بین مبر که من مردی بد گمان به نفسم هستم و بر گذشت عمر و ساعات زندگی دقت دارم.
سلام بر پیروان هدایت باد!