تعریف طبیب در روایات وارده متفاوت است وبه یک حقیقت اشاره میکند که میان پزشکان وجود ندارد.
میفرمایند : پس طبیب عالم به بیماری ودارو میداند که بیماری از کجا نشات میگیرد از طرف زیادی وغلبه در یکی از این چهار فطرت وطبیعت یا نقصانی که در انها به وجود میاد ومیداند کدام دارو انها را درمان کند وهمچنین میداند چگونه طبیعت ناقص را زیاد کند وطبیعت زائد را بکاهد تا بدن به استقامت فطرتش برسد وهرکدام با رقیبان خود برابری کند ومتعادل شود سپس این اخلاقی که بدن بر اساس انها پایگذاری شده جزو طبیعت وجبله ای انسان شوند که اخلاق ادمی زاد بر انها بنا شود وبه انها معرفی شود پس تصمیم وقاطعیت انسان از خاک ونرمی او از اب وتندی او از گرمی ودرنگ بردباری او از سردی است ....
بنابر این بیشتر پزشکان جهان طبیب یا پزشک نیستند وتعریف شاملشون نمیشود.
یعنی کسی که طبایع را نمیشناسد طب وپزشکی بلد نیست چیزهائی یاد گرفته که ربطی به درمان وعلم طب ندارد . زیرا علم طب یعنی شناخت طبایع وداروی انها است.
بنابر این انهائی که از طب شیمیائی در مقابل طب اسلامی دفاع میکنند معلوم نیست از چی دفاع میکنند.
پس تقابل مابین طب اسلامی وبه اصطلاح طب شیمیائی تقابل بین دو طب ودو پزشکی نیست بلکه تقابل بین طب که همان طب اسلامی است وغیر طب یعنی شیمیائی است.
بنابر این حاکم بودن شیمیائی در حقیقت مانند حکومت یک بیگانه واستعمار گری نا بحق.