• 7938
  • 573 مرتبه
  • 05/15/1401

سختی ایمان

سختی ایمان

یک واقعیتی که بازگو نمیشود بلکه خلاف آن میگویند این است که همه میگویند آدم های گناهکار و متقلب خیر نمی بینند و جزایشان را در همین دنیا می بینند . ولی درست بر عکس است، هر چه دزد، متقلب، ظالم، بی دین و بی ایمان در این دنیا هست خیر می بیند و هرچه می خواهد نصیبش میشود؛ زیرا دنیا جهنم مؤمن و بهشت کافر است

 کسی که می خواهد مؤمن باشد از اول باید بداند که ایمان داشتن و خوب بودن سختی، امتحان، بلا و محرومیت زیادی به همراه دارد. مؤمن شدن و کار خوب انجام دادن، خیر نمی آورد بلکه انواع بلا و مصیبت و درد و ناکامی به همراه دارد .

 شاید بتوان گفت که دنیا چنین است، کسی تا ندزدد پول دار نمیشود.
در عوض ایمان یعنی غصه، محرومیت، مظلومیت، حتی بدنامی، مورد هتاکی و ترور شخصیت قرار گرفتن وهزاران مکافات دیگر .

 اگر به کسی می گویند مؤمن باش موفق میشوی، خیلی زود خلافش برای او ثابت خواهد شد؛ از اول باید حقیقت را گفت تا با چشم باز و آمادگی کامل قدم در راه دین و ایمان بردارد و مشکلات دین او را متلاشی نکند . راه بهشت راهی که پر از خطر و ترس و سقوط و دلهره و حزن و اندوه و ناکامی است

 انسان هایی که حقیقت دنیا را فهمیدند و با این وجود دین، ایمان، نیکی و کار خیر را ترجیح بدهند و کل مشکلات و بلاها را به جان بخرند، این ها استحقاق اسم ایمان را دارند .

 در حقیقت همان هایی که امتحن الله قلبه للإیمان، یعنی کسی که خداوند قلبش را برای ایمان آزموده و ثابت شده و استقامت کرده .

 امام صادق علیه السلام میفرمایند: شما دنبال ناممکن ومحال هستید، پرسیدند: چرا؟! امام علیه السلام فرمود: شما دنبال راحتی در این دنیا هستید، ولی راحتی برای مؤمن در این دنیا محال است .

 معلوم نیست که ظالمان و قاتلان در این دنیا عقاب شوند یا نه، زیرا امام میفرماید : لا یغرّنک رحب الذراعین بالدم فإنّ له قاتلاً لا یموت وهو النار . یعنی انسان خونریز و کسیکه دست طولایی در کشتن دارد، شما را غرّه نکند، زیرا قاتلی دارد که هرگز نمی میرد و آن آتش جهنم است .

 میبینیم قاتلان و آدم های خونریز مانند صدام تا آخرین لحظه در نهایت رفاه، قدرت و توانگری زندگی کردند هر چند عاقبت قاتل قتل است ولی حتی ممکن است بعد از مرگ از او تمجید کنند .

 میبینم که منافقان و قاتلان خونریز بعد از هزار و چهارصد سال هنوز مورد احترام و تعظیم و تمجید و پرستش قرار میگیرند، مانند جبت و طاغوت.

دنیا زندان مومن وبهشت کافران است برای اینکه مومن هر روز اندوهناک بیدار میشود چگونه اندوهناک نباشد در حالیکه خداوند وعده جهنم رفتن به همگان داده است ولی وعده خارج شدن از جهنم نداده است. خلاصه اینده مبهمی داریم.

دنیا نزد خداوند ارزش یک بال مگس یا بال یک پشه هم ندارد ودر غیر اینصورت اگر ارزش داشت ان را به کافر نمیداد حتی یک جرعه اب.

دنیا نفرین شده است وهر چه در این دنیا هست نفرین شده است بجز چیزهائیکه در راه خدا باشد وچیزی مبغوضتر از دنیا نزد خدا نیست که اورا خلق نمود ولی دیگر به او هیچ توجهی نکرد وحتی به او نگاه نکرده است وتا روز قیامت نگاه نخواهد کرد وچیزی نزد خدا محبوبتر از ایمان به او  وپرهیز از محرمات نیست.

 کسی که از این دنیا اعراض کند و به او توجه نکند، حکمت در قلب او بروید وزبانش به حکمت جاری شود. عیوب این دنیا و بیماریها وداروهای آن به او نشان داده میشود. و در نهایت او را با سلامتی به محل امن خارج میکند.

زاهد ترین شخص در این دنیا کسی است که قبرستان ها و پوسیدن بدنها را فراموش نکند و زیاده خواهی در مورد زیبائهای این دنیا نکند وچیزی که میماند را بر چیزی که از بین میرود مقدم بدارد و فردا را جزو روزهایش حساب نکند بلکه خود را جزو مردگان بشمارد.

خداوند به پیامبرش وحی نفرمود که مال و اموال جمع کند بلکه وحی فرمود که خدا را تسبیح کند و حمد خدا را بگوید و جزو سجود کنندگان باشد وتا اخر عمر پرستش کند.

فایل های پیوست

{{Media:AttachFiles}}