🔹نوشتۀ: دکتر شان لین
🔻از بدو تأسیس سازمان بهداشت جهانی بنا بر این بود که نقش یک نهاد مشاوره‌ای در حوزه سلامت بین‌المللی را بر عهده داشته باشد. این سازمان از سال ۲۰۰۵ مقررات بین‌المللی بهداشت (IHR) را به عنوان ابزار اصلی سنجش میزان همکاری کشورها تدوین کرد تا از مدیریت فوری موارد اضطراری بهداشت عمومی اطمینان حاصل کند. همه‌گیری کووید به خوبی نشان می‌دهد که در حال حاضر، سازمان بهداشت جهانی چه قدرتی در دست دارد.
🔻با این وجود، مجموعه جدید اصلاحات (pdf) پیشنهادی اعضای اداره‌کننده سازمان بهداشت جهانی در اواخر سال ۲۰۲۲ منتشر شد که به دنبال افزایش قدرت سازمان بهداشت جهانی با استفاده از مقررات بین‌المللی بهداشت بود. این اصلاحات علاوه بر پیشنهاد یک هییت مذاکره‌کننده بین‌دولتی (INB) و افزودن بند پیشگیری، آمادگی و پاسخ به همه‌گیری (WHO CA+) ذیل این هییت، زنگ خطری مبنی بر تغییر الگوی این سازمان به صدا درمی‌آورد که در آن سازمان بهداشت جهانی از یک نهاد بین‌المللی مشاوره‌ای بهداشتی در حال تبدیل به رژیمی جهانی است که به بهانه سلامت، قانون‌گذاری می‌کند.
🔻از رابطه بیمار و پزشک تا یک بنگاه چندکاره قدرتمند در حوزه سلامت
در طی تاریخ، مردم برای حفظ سلامت زندگی اجتماعی خود به ارتباط با دوستان، خانواده و همسایگان متکی بوده‌اند. این امر هم برای سلامتی و هم برای ایجاد اعتماد اهمیت دارد که پایه و مبنای روابط را تشکیل می‌دهد. درست مانند رابطه با خانواده و دوستان، در حوزه سلامتی نیز اعتماد در روابط بین بیمار و پزشک ضروری است.
🔻پزشکان کشورها و مناطق مختلف از روش‌های متفاوتی برای درمان بیماری‌هایی به سادگی سرماخوردگی استفاده می‌کنند. ممکن است برخی واکسن آنفولانزا را تجویز کنند، برخی داروهایی ساده تجویز کنند و حتی برخی به توصیه سوپ داغ و استراحت زیاد بسنده کنند. هم‌چنین، ممکن است یک داروی ناآشنای آمریکای لاتین یا آسیای جنوب شرقی به همان خوبی داروهای داروخانه‌های ایالات متحده عمل کند. همه این‌ها به این معنی است که پزشکان آموزش‌دیده می‌دانند با توجه به روش‌های دردسترس چگونه عمل کنند.
🔻رابطه رو در روی بیمار و پزشک از قدیم راهی آزموده‌شده برای استقرار نظام سلامت در همه جوامع بوده است. حتی توصیه‌های مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات‌متحده، سازمان غذا و دارو یا سایر نهادهای بهداشتی این کشور در حوزه پزشکی مبتنی بر شواهد، غیرالزام‌آور هستند و این حق را به پزشکان می‌دهند که بر مبنای شناختشان از بیمار تصمیم‌گیری کنند.
🔻این مردم هستند که تصمیمات نهایی را درباره سلامت خود می‌گیرند. به همین دلیل است که پزشکان برای درمان یا جراحی بیماران خود نیاز به رضایت ایشان دارند. اعتماد مردم به پزشکانشان مقدس است و ایجاب می‌کند که پزشکان بر مبنای اصول اخلاق و بر اساس دانش، مهارت و تجربه پزشکی واقعی خود که بیشتر پزشکان هنوز از آن‌ها برخوردارند، طبابت کنند.
🔻علی‌رغم آنچه در طی نسل‌ها متداول بوده است، پیشرفت پزشکی و فناوری زیستی مدرن، حوزه‌های بهداشت و پزشکی را به صنایع عظیمی تبدیل کرده است. در نتیجه، کیفیت مراقبت‌های بهداشتی و درمانی بیش از پیش به تخصیص منابع و توزیع ثروت وابسته شده است.
🔻شرکت‌های بزرگ داروسازی، نهادهای قدرتمند بهداشتی و درمانی و شرکت‌های مطرح بیمه سلامت همگی در هم تنیده شده‌اند و مجموعه عظیمی از قدرت را تشکیل می‌دهند. این جلوه قدرت به بهانه حمایت از مردم به سطح بی‌سابقه‌ای رسیده است که در زمان همه‌گیری در قالب قرنطینه، دستورالعمل‌های الزامی، خیز داروها و واکسن‌ها، سیاست‌های بیمه‌ای تأثیرگذار بر تشخیص و غیره به نمایش گذاشته شد.
#سازمان_بهداشت_جهانی
متن کامل