#سلسله_احادیث
🟢 رسول الله ‹ص›:
🔶 «إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِعَبْدٍ خَيْراً أَهْدَى لَهُمْ هَدِيَّةً قَالُوا وَ مَا تِلْكَ الْهَدِيَّةُ قَالَ الضَّيْفُ يَنْزِلُ بِرِزْقِهِ وَ يَرْتَحِلُ بِذُنُوبِ أَهْلِ الْبَيْتِ؛»
🔷 هرگاه خداوند بخواهد خير و خوبی به جمعيتی برساند، هديه‌ای به سوی آنان می‌فرستد. سؤال شد منظور از هديه چيست؟ فرمودند آن هديه، مهمان است كه با روزی خود وارد می‌شود و هنگام رفتن، گناهان آن خانواده را به همراه می‌برد!
📗 مستدرک الوسائل نوري، ۱۴۰۷ق، ج۱۶، ص۲۵۸
⚜️ امام علی ‹ع›:
🔶 «حُبِّبَ إِلَيَّ مِنْ دُنْيَاكُمْ ثَلَاثٌ إِطْعَامُ الضَّيْفِ وَ الصَّوْمُ بِالصَّيْفِ وَ الضَّرْبُ بِالسَّيْفِ»
🔷 از دنيای شما سه چيز محبوب من است:
اطعام مهمان، روزه در تابستان، شمشير زدن [در راه خدا]
📗 همان، ص ۲۵۹
🔸 «مَن آتاهُ اللّه مالاً فَلْيَصِلْ بهِ القَرابَةَ، ولْيُحسِنْ مِنهُ الضِّيافَةَ»
🔷 هركه خداوند به او ثروتي دهد، بايد با آن به خويشانش رسيدگی كند و مهمان‌داری کند
📗 نهج‌البلاغه، خ ۱۴۲
⚜️ امام رضا ‹ع›:
🔹 «اَلسَّخِيُّ يَأْكُلُ طَعَامَ اَلنَّاسِ لِيَأْكُلُوا مِنْ طَعَامِهِ وَ اَلْبَخِيلُ لاَ يَأْكُلُ مِنْ طَعَامِ اَلنَّاسِ لِئَلاَّ يَأْكُلُوا مِنْ طَعَامِهِ»
🔸 شخص بخشنده از غذاى مردم مى‌خورد، تا مردم از غذاى او بخورند، اما شخص خسيس از غذاى مردم نمى‌خورد تا آنها نيز از غذاى او نخورند.
📗 الكافي، ج۴، ص۴۱
⚜️ امام علی ‹ع›:
🔶 «قوُتُ الأَجسادِ اَلطّعامُ وَ قوُتُ الأَرواحِ اَلاِطعامُ!»
🔷 غذای بدن، طعام خوردن است و غذای روح اطعام دادن!
📗 بحار، ج ٧٥، ص ٤٥٦
⚜️ امام صادق ‹ع›:
🔶 «أَضَفْ بِطعامِكَ وَ شرابِكَ مَن تُحِبُّهُ فی‌اللهِ تعالی»
🔷 آن کسی که او را به خاطر خدای متعال دوست می‌داری در خورد و خوراکت مهمان و شریکش کن.
📗 بحار، ج ٧٥، ص ٤٦١
🔸 «مِنَ الجَفاءٍ أَنْ یُدعَی الرّجُلُ اِلی طَعامٍ فَلایُجیبُ اَویُجیبُ فَلا یَأْكُلُ.»
🔷 کسی که او را به مهمانی دعوت کنند و او اجابت نکند و یا اگر اجابت کرد از غذای میزبان نخورد این نشانة بی‌مهری و جفاکاری او است.
📗 بحار، ج ٧٤، ص ١٧٤
🟢 رسول الله ‹ص›:
🔸 «مَن مَشی اِلی طعامٍ لَم یُدْعَ اِلیهِ فَقَد دَخَل سارِقاً وَ خَرجَ مُغیراً!»
🔹 کسی که به سفره‌ای برود که بدان دعوت نشده، او در حقیقت به عنوان یک سارق به آنجا وارد شده و یک غارتگر از آنجا بیرون می‌رود!
📗 شهاب‌الاخبار، ص ٢٢٤
⚜️ امام کاظم ‹ع›:
🔸 «نَهی رسولُ اللهِ(ص) عَن طعامِ وَلیمَةٍ یُخَصُّ بَهَا الأَغنیاءُ وَ یُترَكُ الفُقراءُ.»
🔷 پیامبر اکرم ‹ص› از غذا خوردن در ولیمه‌ای که اختصاص به اغنیا داشته و فقرا بدان دعوت نشده‌اند نهی فرموده است.
📗 المحجّة‌البَیضاء، ج ٣، ص ٣٧
⚜️ امام رضا ‹ع›:
🔸 «الضِیافَةُ ثلاثةُ اَیّامٍ وَ لَیالیهِنَّ، فما فوقَ ذلك فَهُوَ صَدَقَة»
🔹 حدّ ضیافت و مهمانی تا سه شبانه‌روز است. بیشتر از آن، دیگر تصدّق و احسان خواهد بود.
📗 بحار، ج ٧٥، ص ٤٦۰
⚜️ امام صادق ‹ع›:
🔸 «مَن أَشبَعَ مُؤمِناً وَجَبَتْ لَهُ الجَنَّةُ»
🔹 کسی که یک مؤمن را سیر کند بهشت برای او واجب می‌شود.
📗 جامع‌السعادات، ج ٢، ص ١٥۱
🔸 «عَلَیكَ بِالمَساكینِ فَأَشِبعْهُم»
🔹 به داد فقرا و بیچارگان برس، شكم آنها را سیر كن و از گرسنگی برهان.
📗 بحار، ج ٧٥، ص ٤٥٦
⚠️ در باب مهمانی روایات دینی بسیاری نقل شده
که نخستين نكته مهم كه با آن روبه‌رو می‌شويم اهميت و ارزش مهمانی دادن و پذيرايی از ديگر مؤمنان است.
اين اصل مهم اجتماعی را می‌توان در قالب اصول اجتماعی مهمتر و عالی‌تر ديگری مانند اصل اخوت و برادری مؤمنان و اصل صله رحم تبيين كرد.
براساس آيه: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» بنای شارع مقدس در امت اسلامی ايجاد اتحاد و برادری ميان امت اسلامی است.
اتحاد و برادری ميان امت اسلامی در سطح كلان، جز با ارائه راهكارهای عملی در سطح خرد به‌دست نمی‌آيد.
برخی راهكارهای ايجاد برادری و اتحاد در سطح خرد، توصيه به ادای صله رحم در سطح فاميل و خويشاوندان و نيز رسيدگی به همسايگان هم‌محله‌ای است.
توصيه به مهمانی دادن و رفتن را نيز می‌توان در همين جهت تفسير كرد.
با اين تفاوت كه توصيه به مهمانی دادن سطح بالاتری از دو سطح فاميلی و همسايگی را دربر می‌گيرد؛ زيرا مهمان كردن ديگران، هم شامل خويشاوندان، هم همسايگان می‌شود و هم افراد غريبه و ناآشنا
البته برپايي مهماني بايد به قصد قربت و در راه خدا باشد
بنابراين مهمانی دادن با نيت‌هايی غيرالهی مانند كسب شهرت، فخرفروشی به ديگران و... آثار و بركات مهمانی با قصد قربت را نخواهد داشت.
#صله_رحم #مهمان #اطعام
💢 مرکز طب اسلامی آیت الله تبریزیان 💢